هر چند از کوچه به من چیـزی نگفتـی           این چشم های بسته خود گویاست مادر

یعنی که دستی بر رخت کرده جسارت           آثــار سیلــی بـر رُخـت پیــداست مادر

این که نهـاده ســر به زانـــوی غریبـی           می گــرید،اما بـی صدا بـابـاسـت مادر