شعر زیبا امام زمان(عج)و ماه رمضان

شعر زیبا امام زمان(عج)و ماه رمضان 

 نماز و روزه و افطار عشق است       سحر خوردن کنار یار عشق است

نه یکبار از کنار خیمه گاهش          گذشتن بل هزاران بار عشق است

شنیدم هاتفی در اسمان گفت       غم دل گر خورد غمخوار عشق است

بیا مهدی که بی تو روزه سخت است     ضیافتخانه با دلدار عشق است

گلستان جهان همراه خار است      گل نرگس بود بی خار عشق است

خدایا جان ما گردان فدایش         شهادت در بر سردار عشق است

نه یک تن بل هزاران تن فدایش     فداییّش به روی دار عشق است

دل و مهدی دل و دوری هجران     گل زهرا ییم دیدار عشق است

دلم وصل تو جانا ارزو داشت        ولی شد فاصله بسیار عشق است

بیا در ماه روزه یاریم کن             کنارت مهدیا افطار عشق است

آشنایی با معروف ترین کتب تاریخی شیعه

سلام  دوستان وخوانندگان عزیز

شاید بسیاری از دوستان حوصله خواندن این مطالب را نداشته باشند .ویا بر من ایراد بگیرن که این چه اپی هست که کردید َ.ولی من امروز از خودم سوال کردم وبه خودم گفتم تویی که افتخار میکنی به مذهبت  . که یقیناقابل افتخار هست .چقدر از کتب نوشته شده دینت ومطالبش  در مورد امام حسین ودیگر ائمه معصومین رامی شناسی واطلاع داری . به همین منظور جستجو کردم واین مطالب رابه صورت خلاصه واشاره خدمتتان ارائه نمودم  خواندنش ویا حد اقل نگاه کردنش خالی از لطف نیست ممنونم

 

این خلاصه ای بود از هزاران کتب مقاتل  نوشته شده شیعه جهت اطلاع بیشتر به خود کتاب مراجعه کنید

اسامی و توضیحات معروف ترین کتب تاریخی شیعه به ترتیب تاریخ:

مقتل الحسین ـ علیه السّلام

مؤلّف:
لوط بن یحیی بن سعید بن مخنف بن مسلم ازدی عامری (م 157 ه‍. .ق).

زندگینامه:
ابو مخنف، از نخستین و بزرگ ترین مورخان شیعه بوده است. پدر او از اصحاب حضرت علی ـ علیه السّلام ـ بوده كه در واقعه جمل به شهادت رسید. ابو مخنف با اینكه شیعه بوده، ولی اهل سنت مانند طبری و ابن اثیر به تاریخ او اعتماد كرده و آن را نقل نموده اند. مؤلف از حضرت امام صادق ـ علیه السّلام ـ روایات زیادی نقل كرده و به «مورّخ»، «نسّابه» و رجالی مشهور و شیخ اصحاب اخبار در كوفه بوده است. او به جهت علم تاریخ و كتاب هایش امتیاز ویژه ای در كوفه نسبت به سایر شیعه ها داشت و اخباری مشهور سده دوّم هجری بوده است.
كتاب های او در دست نیست ولی در میان كتب مورخان صاحب نام به آن ها اشاره شده است. او درباره اشخاص و وقایع مهمی كه در دوره خود و قبل از او اتفاق افتاده، حدیث یا مقتل نوشته است.

تألیفات:
كتاب مولد امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ ، مقتل امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ ، مقتل حجر بن عدی، متقل حسن بن علی ـ علیه السّلام ـ ، مقتل عثمان، وفاه معاویه، فتوح خراسان، فتوح الشام، فتوح العراق، المغازی كتاب المعمرین، اخبار مصعب، كتاب الجمل، كتاب حدیث الأزارقه، كتاب المشوری، اخبار الحجاج بن یوسف، اخبار دیر الجماجم، اخبار المختار، اخبار زیاد بن أبید.[1]

معرفی اجمالی كتاب:
ارزش تاریخی مقتل ابو مخنف از این جهت است كه خود او حوادث را از نزدیك دیده و یا از زبان مشاهده كننده به طور مستقیم نقل می كند به كتاب مقتل ابو مخنف در آثار ابن ندیم، نجاشی اشاره شده و طبری در تاریخ و شیخ مفید در ارشاد خود مطالب و منقولات او را آورده و اخیراً در كتاب جداگانه ای منقولات او جمع آوری و تحقیق شده است. این مقتل شامل روایات مفصّلی درباره واقعه كربلا از بررسی زمینه های آن تا خروج امام حسین ـ علیه السّلام ـ از مدینه شروع و به فعالیّت شیعیان در كوفه و مقابله عبید الله بن زیاد، جنگ سپاه شام با امام، قیام كوفیان و قیام مختار را ذكر كرده و به تمامی زوایای واقعه كربلا اشاره كرده است. در چاپ اخیر فهرستی از شیوخ و راویان ابو مخنف با بعضی توضیحات عرضه شده است.
علامه مجلسی نام مقتل ابو مخنف را در جلد 10 بحار آورده و به آن اشاره كرده است. مقتل ابو مخنف از نخستین و مهم ترین مقتل های موجود بوده و از منابع دست اوّل و مورد اعتماد در این زمینه می باشد و مقتل نویسان متأخر از آن بهره برده اند. اما مقتل ابی مخنف موجود، غیر از کتاب لوط بن یحیی است و در آن مطالب سست و بی پایه فراوان آمده و لذا بر آن اعتماد نشاید. محدث قمی می نویسد: ولکن الاسف انه فقد و لا لوجد منه نسخه و اما المقتل الذی بایدینا و ینسب الیه فلیس له[2].

وضعیت نشر:
این كتاب در یك جلد به زبان عربی در سال 1398 ‍ ه‍ .ق به همّت حسین غفّاری استخراج، تحقیق و از طرف انتشارات علمیه قم به چاپ رسیده است.

[1] . اعیان الشیعه، ج 1، ص 155؛ الذریعه، ج 1، ص 312.
[2] . الکنی و الالقاب، ج1، ص155.

---

وقعه صفین
مؤلف:
ابوالفضل نصر بن مزاحم بن یساری منقری (م 212 ق).

زندگینامه و اظهار نظرها:
وی از مورخان بزرگی است كه در كوفه به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در بغداد به سر برد. ابن ابی الحدید درباره ایشان گفته است: «نصر بن مزاحم شخصیتی ثقه و مورد اطمینان و استوار است و گفته ها و نقلهایش صحیح است. وی از روی هوا و هوس و دروغ چیزی نگفته است و از راویان حدیث به شمار می آید»[1].
استادان:
سفیان ثوری، شعبه بن حجاج، حبیب بن حسان، عبدالعزیز، یزید بن ابراهیم شوشتری، ابوالجارود و زیاد بن منذر.

شاگردان:
حسین بن نصر، نوح بن حبیب قوسی، ابوالصلت هروی، ابوسعید اشجع، علی بن منذر.

تألیفات:
وقعه صفین، الجمل، الغارات، مقتل حجر بن عدی، مقتل حسین بن علی - علیه السلام -، عین الورده، اخبار المختار، المناقب .

معرفی اجمالی كتاب:
این كتاب قدیم ترین سند تاریخی است كه درباره جنگ صفین نگاشته شده و به دست ما رسیده و از معروف ترین كتابهای تاریخی است كه با قلم روان، به نقل حوادث كوفه و دمشق در عصر خلافت امام علی - علیه السلام - پرداخته است. مؤلف این كتاب با امانت خاص سخنان امیر المؤمنین - علیه السلام - و یاران آن حضرت و معاویه و طرفدارانش را آورده است.
این كتاب علاوه بر حوادث تاریخی و نقل سخنرانیها، به نقل اشعار حماسی ای كه به مناسبتهای مختلف سروده شده نیز پرداخته است. به دلیل صداقت مؤلف در بیان حوادث، نسبت شیعه بودن به ایشان داده اند كه این نسبت درست به نظر می رسد. مؤلف در آغاز به بیان مقدمات جنگ صفین پرداخته و سپس با دقتی خاص، صحنه جنگ را به تصویر كشیده و جزئیات صحنه جنگ را نقل كرده و در این میان، به نقل گفته ها، سخنرانیها، نامه ها و اشعار هر دو جبهه پرداخته است.
این كتاب به وسیله استاد پرویز اتابکی به نام نبرد صفین به فارسی نیز ترجمه شده است.

وضعیت نشر:
این كتاب، در سال 1403 ق، در یك جلد به زبان عربی، به وسیله انتشارات كتابخانه آیت الله نجفی، در قم چاپ و منتشر شده است.

[1]. شرح نهج البلاغه، داراحیاء التراث العربی، ج 2، ص 26.

 

 

لطفا به ادامه مطلب هم توجه کنید

ادامه نوشته

خداوند از انسان چه می‌خواهد

خداوند از انسان چه می‌خواهد

 شبی از شب‌ها، شاگردی در حال عبادت و تضرع وگریه و زاری بود.

در همین حال مدتی گذشت، تا آن که استاد خود را، بالای سرش دید، که با تعجب و حیرت او را نظاره می کند.

استاد پرسید: برای چه این همه ابراز ناراحتی و گریه و زاری می‌کنی؟

شاگرد گفت: برای طلب بخشش و گذشت خداوند از گناهانم، و برخورداری از لطفش.

استاد گفت: سوالی می‌پرسم، پاسخ ده.

شاگرد گفت: با کمال میل استاد.

استاد گفت: اگر مرغی را پروش دهی، هدف تو از پرورشِ آن چیست؟

شاگرد گفت: خوب معلوم است استاد؛ برای آن که از گوشت و تخم آن بهره‌مند شوم.

استاد گفت: اگر آن مرغ، برایت گریه و زاری کند، آیا از تصمیم خود، منصرف خواهی شد؟

شاگردگفت: خوب راستش نه...! نمی‌توانم هدف دیگری از پرورش آن مرغ برای خود، تصور کنم!

استاد گفت: حال اگر این مرغ برایت تخم طلا دهد چه؟ آیا باز هم او را خواهی کشت، تا از آن بهره‌مند گردی؟!

شاگرد گفت: نه هرگز استاد، مطمئنا آن تخم‌ها برایم مهم‌تر و با ارزش‌تر خواهند بود.

استاد گفت: پس تو نیز برای خداوند چنین باش!

همیشه تلاش کن، تا باارزش‌تر از جسم، گوشت، پوست و استخوانت گردی. تلاش کن تا آن قدر برای انسان‌ها، هستی و کائنات خداوند، مفید و باارزش شوی تا مقام و لیاقتِ توجه، لطف و رحمتِ او را به دست آوری.

خداوند از تو گریه و زاری نمی‌خواهد، او از تو حرکت، رشد، تعالی و با ارزش شدن را می‌خواهد و می‌پذیرد، نه ابرازِ ناراحتی و گریه و زاری را .....

 

 

دهه اخر شعبان

تقصیرهاوکوتاهی های گذشته رادربقيه ي این ماه جبران کن،و به آنچه برای توسودمنداست روی آور؛و هر دِین وامانتی برعهده داری، ادا کن و گناهانی راکه انجام می دادی ترک کن و ازخدا بترس...

۱ - از امام صادق علیه السلام نقل شده است که:

هر کس سه روز از آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به ماه مبارک رمضان متصل سازد،

خداوند متعال ثواب روزه ي دو ماه متوالی را برای او بنویسد.

 ۲ - اباالصلت هروی می گوید:

جمعه ي آخر ماه شعبان خدمت امام رضا علیه السلام رسیدم. حضرت فرمود:

ای اباصلت!

اکثر ماه شعبان رفت و امروز جمعه آخر ماه است،

پس تقصیرها و کوتاهی های گذشته را در بقيه ي این ماه جبران کن،

و به آنچه برای تو سودمند است روی آور؛

بسیار دعا کن و استغفار نما و قرآن را بسیار تلاوت کن و از گناهان خود توبه نما،

تا وقتی که ماه رمضان داخل می شود خود را برای خدا خالص ساخته باشی

و هر دِین و امانتی بر عهده داری، ادا کن

و کینه ي هر کس که در دل داری بیرون نما

و گناهانی را که انجام می دادی ترک کن

و از خدا بترس

و در امور پنهان و آشکار خود بر خدا توکل نما،

که هر کس بر خدا توکل کند،

خداوند امور او را کفایت می نماید،

و در بقيه این ماه این دعا را بسیار بخوان:

ألّـلهُمَّ إن لَم تـَکـُن غـَفـَرتَ لـَنا فیما مَضی من شَعبانَ ، فـَاغفـِر لـَنا فیما بـَقـِیَ مِنهُ.

امام علیه السلام در ادامه فرمود: خداوند به احترام و عظمت ماه مبارک رمضان ،

بنده های بسیاری را در ماه شعبان از آتش جهنم آزاد می گراند.