سال پیش از آن تحقق می یابند. این نوع علائم بر دو قسمند:

 الف) نشانه های غیر حتمی یعنی آن هایی كه وقوعشان حتمی نیست مانند جنگ جهانی سوم, بارش باران فراوان.

 ب) نشانه های حتمی كه بی شك تحقق می یابند و آن ها پنج تا هستند كه برخی چند روز پیش از ظهور موجود می شوند بعضی چند ماه پس از ظهور و برخی در آغاز قیام حضرت مهدی به وقوع می پیوندند.[3]

 حضرت صادق ـ علیه السلام ـ می فرمایند: نوای آسمانی از نشانه های حتمی است, سفیانی حتمی است فرو برده شدن آب در بیدا حتمی است (خروج) یمانی قطعی است. كشته شدن نفس زكیه نیز قطعی است.[4]

 یاران

هر چند هر كسی كه شایستگی یاری كردن حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ را داشته باشد به نحو عموم از یاوران او به شمار می آید اما آن حضرت سیصد و سیزده نفر یار خاص دارد كه به فرموده حضرت علی و امام صادق ـ علیه السلام ـ آنان از پرچمداران آن حضرت به شمار می آیند.[5]

 آن گاه كه ظهور كند

پس از خروج آن حضرت خداوند گروهی را كه در چالاكی بسان ابرنده گرد هم می آورد و دل های آنان را نسبت به یكدیگر پیوند می دهد. آنان كسانی اند كه از هیچ كس نمی ترسند هرگز فرار نخواند كرد.

 

علاوه بر این فرشتگان خدای سبحان نیز به یاری حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ می آیند, حضرت عیسی ـ علیه السلام ـ‌نیز از آسمان فرود می آید و پست سر امام زمان ـ علیه السلام ـ نماز می خواند. اسلام در سراسر جهان را فرا می گیرد و عدالت در تمام گیتی برقرار می شود و تمام مردم در زیر پرچم حكومت جهانی اسلامی زندگی می كنند.

 از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ نقل است: اگر از دنیا بیشتر از یك روز باقی نماند خداوند مردی از فرزندان مرا مبعوث می كند كه نام او نام من و خلق او خلق من است. خدای بزرگ دین را توسط او بر می گرداند, و پیروزی هایی نصیب او می كند در آن روز غیر از افرادی كه می گویند: «لا اله الا الله» بر روی زمین باقی نمی ماند.

 آری! در آن روز امنیت فراگیر است به گونه ای كه گوسفند و گرگ, گاو و شیر, و انسان و مار با هم زندگی می كنند و مزاحم یكدیگر نمی شوند. و نیز از پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ نقل است: خدای توانا در زمان دولت مهدی ـ علیه السلام ـ به قدری خیر و بركت به اهل زمین می دهد كه مردم آرزو می كنند ای كاش مردگانشان زنده شوند.[6]

 رجعت

هنگام ظهور حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ پیامبر اكرم و امامان معصوم و گروهی از مردمان نیكوكار و برخی بدكاران و كافران كه مرده اند به دنیا بر می گردند تا نیكوكاران دولت كریمه اهل بیت ـ علیه السلام ـ را ببینند و به پاداش برخی كارهای شایسته ایشان برسند و بدكاران و كافران نیز سزای بدكاری هایشان را بكشند گفتنی است موضوع رجعت یكی از اعتقادات اختصاصی و افتخار آمیز شیعی است كه همگی آن را قبول دارند چنان كه علمای بزرگی مانند: شیخ مفید, ابن بابویه, سید مرتضی, سید بن طاووس, علامه مجلسی و ... فرموده اند: رجعت آل محمد و شیعیان ایشان (و نیز برخی كافران) بین مذهب اجماعی است و مخالف ندارد.[7]

 

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. شیخ طوسی, الغیبه, ص 262, كافی, ج1, ص 368.

[2]. كمال الدین, ج2م ص 652.

[3]. امام مهدی از ولادت تا ظهور, سید محمد كاظم قزوینی, ترجمه, دكتر حسین فریدون, ص 41 به بعد.

[4]. نعمانی, الغیبه, ص 252 و 257.

[5]. امام مهدی ـ علیه السلام ـ از ولادت تا ظهور , ص 506 ـ 507.

[6]. عقد الدور, به نقل از نجفی محمد جواد, مصلح جهان, ص 122 ـ 134.

[7]. همان, ص 206 ـ 307 و السید محمد كاظم القزوینی , الامام المهدی ـ علیه السلام ـ من المهد الی الظهور, ص 643 به بعد.