از فراقت به جواني همگي پير شديم
             بي تو از وادي دنيا همگي سير شديم
 
بي خود از حادثه ي عشق تو ديوانه و مست
                   عاشق کوي تو گشتيم و زمين گير شديم
 
تا که وصفي ز کمان و خم ابروي تو رفت...
                            در پي ديدن رويت همگي تير شديم
 
از کمان خانه ي زلفت همه بالا رفتيم
                             در سراشيبي ابروت سرازير شديم

گو گدايان در اين خانه بيايند که ما
ا                    ز گدايي به در تو همگي مير شديم
 
عاشقان همچو (( رها )) در گرو بند تو اند...
                       جمله در حلقه ي تو در غل و زنجير شديم